Topór w kącie leży Ściętych głów szeregi. Cień błędnych rycerzy -głowy przebiśniegi, głowy przebiśniegi... Weronika ciemne warkocze rozplata Chusta na podłodze, koło krzesła kata. Kat dziś odpoczywa, kat zaciera ręce, Na krześle się kiwa, dziś ma dobre serce...
Topór w kącie leży Ściętych głów szeregi. Cień błędnych rycerzy -głowy przebiśniegi, głowy przebiśniegi... Weronika ciemne warkocze zaplata I odchodzi z chustą, puste krzesło kata. Bo kat dziś pracuje, już rozgrzane ręce Topór wziął i poszedł, a zostawił serce
Topór w kącie leży Ściętych głów szeregi. Cień błędnych rycerzy -głowy przebiśniegi, Kat dziś odpoczywa, kat rozciera ręce, Na krześle się kiwa, dziś ma dobre serce... Weronika! Weronika! Weronika! Weronika! Weronika idzie, pustą ścieżką idzie. Niesie ciężką chustę... Patrzcie, patrzcie ludzie!... Weronika idzie... Weronika idzie... Weronika idzie...
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
