Stało lato w kwiatach na łące,
Wietrzyk muskał czupryny traw.
W złotych butach od rzeki szło słońce,
Z nieba lał się złocisty żar.
W cieniu brzozy siedziałam przy tobie,
Ty tak czule mówiłeś mi coś.
Miałam wianek z kwiatów na głowie,
A zza łozin wyglądał nasz los.

Ref: Losie, losie jesteś prosie,
Nieuczciwie z nami grasz.
Dać by tobie pstryczka w nosek,
Bo ty serce masz jak głaz.

Miał on w oczach ironii nutkę,
Jakby ze mnie naiwnej się śmiał.
Potem spojrzał raz jeszcze ze smutkiem,
Czyżby wiedział coś więcej niż ja.
Musiał wiedzieć o życiu zbyt wiele,
Bo po latach sprawdziło się to,
Że z miłości zostaje niewiele,
Tylko gorycz, niezgoda i złość.

Ref: Losie, losie jesteś prosie…

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.