Od gwiazd nad głową jasne niebo,
A w sercu czarno-bure chmury.
Ale nie przejmuj się kolego,
To tylko słowne kalambury.
Tę aurę trochę niecodzienną
Opisać można rozmaicie,
Ale to jedno wiem na pewno,
Że żyć należy zamaszyście.

Ref: Już noc nadciąga z szykanami,
Zawiewa chłodem jak z piwnicy,
A my swym losem zatroskani
Idziemy milcząc po ulicy.
A kiedy znów zaświeci słońce
I nocy czerń z duszy uleci,
My jak zające gdzieś na łące,
Skaczemy żwawo niczym dzieci.

Gdy smutek duszę w czerni topi,
Gdy żyć się znowu odechciewa.
Pejzaż wewnętrzny czemuś mroczny
Przez burtę duszy się przelewa.
I wszystko wkoło nas marnieje
I nic nie cieszy, nic nie bawi,
I życie czemuś parszywieje,
I dusza boli, serce krwawi.

Ref: A noc nadciąga z szykanami…

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.