I Stąd nawet nie widać, tak bardzo daleko stoi szklana góra za dziewiątą rzeką.
II Za dziewiątą rzeką, za dziewiątym lasem, a gdy się tam znudzi to wędruje czasem.
III Niech tylko zobaczy szybkę zbitą w oknie. Stanie na jej miejscu i na deszczu moknie.
IV Ach, moknie na deszczu, na słonku się pali i nie może wcale powędrować dalej.
V A choć tak wysoka, że sięga do nieba robi się malutka, kiedy tego trzeba.
VI Pamiętaj malutki, nie bij szybek z procy, bo by szklana góra przyjść musiała w nocy.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.