---

Miał dokładnie 10 lat,
kiedy trafił tam, choć nie chciał.
Dzielił swój mały pokój
z chłopakami z domu dziecka.
Patologia zdradziecka
zawsze go prześladowała.
Jego pozycja w życiu,
z góry pozycja przegrana.
No, a gdzie jego mama?
Wiesz, alkohol wybrała
i przez ten płyn
nigdy go nie pokochała,
A jego ojciec?
Ej,wcale nie był lepszy.
Pieniądze z opieki
zawsze na wódę przepieprzył.
On wiedział,
wiedział , że nie może się poddać.
Dorosłemu życiu w końcu
też musiał sprostać.
Pierwsza miłość,
ta chwila go łamała,
bo spotkał kobietę
która niby kochała.
No i gdzie ta miłość?
Gdzie ta laska się podziała?
Pewnej pochmurnej nocy
tak mu powiedziała:
"Sorry Łukasz,
nigdy Cię nie kochałam.
Co ktoś taki jak Ty
ma do zaoferowania?"
Przeklęta przeszłość
zostawiła znak na ciele.
Odwrócili się nawet
najlepsi przyjaciele.
Więc się błąkał,
spytał kolegi czy go przenocuje.
On na to:
"Sorry Łukasz, chyba sobie żartujesz.
I co powiedzą starzy na kogoś takiego?
Więc sorry, ale nie, mimo
że jesteś mym kolegą."
więc odszedł,
zamarzł tamtejszej nocy.
Odwrócił się przyjaciel,
nie okazał pomocy.
Więc skoro nie było
miejsca dla Ciebie,
Bóg nie mógł na to patrzeć
i zabrał Cię do siebie.
i zabrał Cię do siebie...

A Ty spójrz na mnie i powiedz, kogo widzisz.
Dzieciaka z ulicy? I co?
Jeszcze się nie dziwisz?
Dobrze wiem,
że stojąc przed Wami
nikt z nas nie wygra,
takim nie dajecie szansy.
Najchętniej pozbyć się bydła.
Takich załatwia się krótko.
To miejsce nie dla mnie.
No co?! Nagrodzisz mnie wódką?
Ja też dzieckiem Boga,
lecz spostrzegasz mnie jak wroga,
jakbym zabił Ci rodzinę.
No czym Ci winię?
Tym, że chcę wyrwać się z getta.
Jury, które patrzy na mnie
widzi we mnie artystę.
Gdy mijacie na ulicy,
widzicie we mnie sadystę.
Omijacie wielkim łukiem.
Ja dziś wielkim hukiem
reprezentuję najniższy
społeczny margines.
I my po prostu tak żyjemy
tutaj wciąż , wiesz?
Brudne ulice,
to jest nasz dom.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.