gdy już można zapalić te same świece i pościelić to samo łóżko, dać odpłynąć zmysłom i całować inne usta i przekraczać te same granice, bo nie zawsze zdążymy pójść dalej, nadzy,lecz dalecy myślami, coraz twardszych gramy
a ja ciągle pytam serce, czy pamięć będzie moim przekleństwem i za każdym pożęgnaniem wyrzucam fotografie i zostaję z niechcianym prezentem, próbując nie oglądać się więcej już
zanim zaczniesz budować wszystko od nowa, podążając znowu na skróty dotykając marzeń, pozwalając znów im uciec zamknij w sercu tę pamięć, żal niech się wypali, to juz jedna z książek jest na półkach ze wspomnieniami
a ja ciągle pytam serce, czy pamięć będzie moim przekleństwem i za każdym pożęgnaniem wyrzucam fotografie i zostaję z niechcianym prezentem, próbując nie oglądać się więcej już
a ja ciągle pytam serce me, a ja ciągle pytam serce me, a ja ciągle pytam serce me, pytam je
pytam je, pytam je, pytam je
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|