Siedzę pośród czterech ścian Czuję że to nie mój dom I pewności nie mam już Czy kiedyś wreszcie będzie lepiej Na sobie stary sweter Wokół głośna cisza ścian Znowu zmarnowany czas to wszystko co dziś mam Ukryty w środku lęk Przed tym co przyniesie czas Gdy w swoje okno spojrzę widzę ten świat
Ten sam ten sam bez bram Przez które można by gdzieś uciec Więc gram wśród ścian więc gram By mieć siłe przeżyć tu tu tu By się pozbyć myśli stu
Moje myśli płoną tak Jakby je podlał ktoś oliwą Czekam wciąż na znak Żyjąc z ciszą przenikliwą
Wnika w moje serce Myśl co przyniesie czas
Jestem różą, płonę Lecz wokół płonie las Nic mnie nie ugasi Może dopiero czas Gdy w swoje okno spojrzę widzę ten świat
Ten sam ten sam bez bram Przez które można by gdzieś uciec Więc gram wśród ścian więc gram By mieć siłe przeżyć tu tu tu By się pozbyć myśli stu
Ja wiem, że może czasem tu Tkwiąc wśród tych dziwnych spraw Mam cieszyć dniem Swym każdym tchem Widząc swój cień Nie ugiąć się Choć wiem
Ten świat ten sam bez bram Przez które można by gdzieś uciec Więc gram wśród ścian więc gram By się pozbyć myśli stuTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
