Kim jestem, wieszczem,
literą, powietrzem?
Nie wie nikt.
Czym jestem, nadzieją,
miłością nieszczerą?
Nie wie nikt.
Czy śpiewam, czy tańczę
umieram, czy walczę
nade mną dym.
Znów spalam się w popiół
Rozsypię się wokół
By wszędzie być
Kim jestem poetą,
oszczercą, estetą
Nie wie nikt
Znów piję o zmroku,
by dodać uroku
mej pięknej krwi
Na stole kankana
zatańczę pijana
i będzie ci wstyd
Że z taką kobietą
zbyt prostą niestety
Przyszło ci żyć.
ref. A ty patrz na mnie póki jestem
Póki bawię cię tym słowem I tym gestem
Póki cię okrywam szalem miękkim
Póki piszę o nas wiersze, składam dźwięki
A ty bądź ze mną póki liczę
godzin naszych przemijanie w nicość
A ty bądź ze mną póki jestem
Zanim spłoszę cię mych powiek szelestem
Kim jestem przy tobie
czy cieniem co zdobi
Twój serca rytm
Kim jestem w ukryciu
a kim w twoim życiu
Nie wie nikt
Co skradnę o zmroku
Twe ciało, niepokój
co ze mną śpi
I kiedy przystanę
by odejść na amen
Gdy braknie mi sił
Czym jesteś drżeniem,
zmiennością, spełnieniem
na kilka chwil
O której godzinie
przyjdziesz, przeminiesz
rozpłyniesz się w pył?
Czy zdążysz zrozumieć
co gubi się w tłumie
głuchoty i dni?
Czy starczy nadziei,
by nas wczas zamienić?
Nie wie nikt
ref. A ty patrz na mnie póki jestem
Póki bawię cię tym słowem I tym gestem
Póki cię okrywam szalem miękkim
Póki piszę o nas wiersze, składam dźwięki
A ty bądź ze mną póki liczę
godzin naszych przemijanie w nicość
A ty bądź ze mną póki jestem
Zanim spłoszę cię mych powiek szelestem
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
