---

Formin sem afmynda
Forn álög sem kynda
Orðin þín aftur á ný, endalaus

Þjáning sem brennur að lifa
að deyja, mun aldrei gleyma
Þeirri tilfinningu sem ég kaus
að finna djúpt í augunum á þér.

Stjörnurnar reistu við geiminn
er ég fór yfir himininn
Andvökunætur langar liðnar
Styrkur til að mynda völdin
í þessum heimi ég tek hald
á mínu lífi og mynda eld.

...

Hafið elur af sér þann
sem farinn er í óvissu að vestan
Jörðina sigraði hann
Endalokin munu aldrei
verða að raun

Sólstafir brenna
í gegnum
hin myrku ský

En ég sigli nú aftur,
í undirdjúpin
Ég nota þann kraft,
sem ég finn fyrir
og horfi djúpt ofan í sæinn
Ég sé hvað það glitrar
svo bjart.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.