---

Księżyc burym niedźwiedziem
z mokrych traw się gramoli,
wakacyjnie po łąkach się błąka,
czas rozjaśnia powoli
cień przydrożnej topoli —
noc sierpniową spotykasz na łąkach.

Tęsknisz przecie do zmierzchu
na uniwersytecie,
skojarzenie cię nagłe ogarnie:
księżyc nad biblioteką
przestał być już niedźwiedziem,
przypomina wiszące latarnie.

Tam w nawisłych gałęziach kasztanów
zaplątało się parę twych lat…
Przychodziłeś tu co dzień, co rano,
wychodziłeś, kiedy wieczór cień kładł.

W żółtych liściach obudził się powiew,
parę ładnych przypomniał ci lat.
Zakłębiło się zeschłe listowie,
na gałązkach zachybotał się wiatr.

Wczesny zmierzch uczelniany
poocieniał kasztany,
przytulone mijają się pary…
Senne chmurki wiosenne,
ciężkie chmury jesieni
przepływają przez krzywe konary.

Opadają powoli
liście pięciopalczaste,
zmierzch sczerniałe kasztany ocienia…
Jeszcze kilka jesieni
przewędruje nad miastem —
same dobre zostaną wspomnienia…

Bo w nawisłych gałęziach kasztanów
zaplątało się parę twych lat…
Przychodziłeś tu co dzień, co rano,
wychodziłeś, kiedy wieczór cień kładł.

W żółtych liściach obudził się powiew,
parę ładnych przypomniał ci lat.
Zakłębiło się zeschłe listowie,
na gałązkach zachybotał się wiatr.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.