Noc jest, gwiazdy lśnią
Donna Inez śpi od dawna
Wtem budzi ją śpiew, wtem budzi ją śpiew
Z dala nęci ją
Don Alfreda piosnka sławna
Gorąca jak krew, gorąca jak krew
Poprzez okno i mrok
Na dół pada jej wzrok
Toreador w cieniu tam
U jej domu stoi bram
I daje znak
I śpiewa tak:
O, słodka dziewczyno z Barcelony
Na ciebie mam gust
Nie żałuj swych ust
Gram na mej gitarze jak szalony
Fortunę mą bierz
I serce me też!
Figlarz, adonis, zawadjaka
Wypiję cię, jak wina dzban
Bo moja jest fantazja taka
Niechaj się uczy Don Juan!
O, słodka dziewczyno z Barcelony
Ja kłaniam się w pas
Spójrz na mnie choć raz!
Noc jest, gwiazdy lśnią
Don Alfredo w mroku znika
Ineza śpi już, Ineza śpi już
Lecz znów budzi ją
Tam w ogrodzie pieśń muzyka
Śród wina i róż, śród wina i róż
To Don Pedra jest głos
To on śpiewa przez nos
Sławny muzyk, rycerz, bard
Temperament ma, jak czart
Wścieka się i
Śpiew jego brzmi:
A gdy Pedro znikł
Przyszedł kupiec Manuello
Potężny, jak słoń, potężny, jak słoń
Przed nią zrobił dyg
”Niech się oczy me weselą
Gdy ujrzą twą dłoń, gdy ujrzą twą dłoń”
Zaś po kupcu tym znów
Szli śród nocy na łów
Pablo, Mario braci dwóch
Diego i Enrico zuch
I jeszcze stu
Biegło co tchu
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
