Profesja to nader rzadka,
Ale się zdarza czasami
Łowca Turkucia Podjadka
Co walczy z turkuciami.

Obce mu jest uczucie
Litości dla turkuci,
Jak złapie gdzieś turkucie
To zaraz do worka wrzuci.

A potem pan zwiadowca
Instytutu Walki z Turkuciami
Mówi: - O, dzielny łowca!
Turkucie łapie garściami!

Nikt jednak faktu nie zatrze,
Że dzięki temu łowcy
Turkucie są dzisiaj rzadsze
Niż Kurpie, albo Połowcy,

To tu, to ówdzie turkuć
Jeden, dwa w każdej gminie...
Nic tylko łbem o mur kuć -
Co będzie, gdy reszta zginie,

Albo ucieknie w Bieszczady,
Lub na tatrzańskie manowce?
O, zwolnią wtedy z posady
Zasłużonego łowcę!

Przepadnie wysoka gaża!
Więc łowca, w trosce o byt
Turkucie nocą rozmnaża
I stwarza o nich mit.

I wzrasta zagrożenie
I plany, i plony trzeszczą,
I łowca znowu jest w cenie
I znowu go chwalą i pieszczą,

I znowu obrasta legendą
I ma za co jeść oraz pić...
... jak długo łowcy będą -
Tak długo turkuciom żyć!

bo - zgodnie z bessą i hossą -
Tworzy się obwód zamknięty.
... chyba, żebyśmy tym łowcom
Dali wysokie renty?

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.