Rosanno, jeszcze się namyśl, jeszcze się trochę zastanów,
jak to się banalnie mówi, pozory bywają zwodnicze.
Nie obdarzaj bez zastrzeżeń miłością jednego z kapitanów
Asów i bohaterów Międzynarodowej Komunikacji Lotniczej.

Na razie wszystko jest cacy, ale co będzie potem?
Potem się może okazać, że twój kapitan się wzrusza
Na czeskich filmach, albo - powiedzmy - że ma nadkwasotę,
Nuci tylko "Poemat" Fibicha, czyta tylko powieści Bunscha...

Lub będzie do ciebie mawiał "moja malutka świnko",
Lub będzie marzył po nocach o swoim dalekim synku,
Którego porzucił, przeczytawszy, że istnieje kompleks Edypa.
Rosanno, nie brak ci przecież rozumu, ani fantazji,

Nie raz u nie dziesięć razy bywałaś zakochana,
Wybierz się w długą podróż do Australii albo do Azji,
Tam kupisz rzeźbiony młotek u plemiennego szamana.
Tym młotkiem wybijesz sobie zdobywcę niebios z głowy,

Odsuniesz go na odległość skąd będzie wyglądał piękniej,
By został tym, czym być winien - posągiem malachitowym
Pozbawionym trawiennych kłopotów i innych przyziemnych pęknięć
Przejdzie nad wami niejedna ulewa i zawierucha,

Ludzie polecą na Marsa i wymyślą antygrawitację,
A wy... ba, ale ja gadam, a ty mnie wcale nie słuchasz.
I chyba masz rację, Rosanno. Mimo wszystko - chyba masz rację.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.