Z Hipcia koledzy się śmieją, z tej mianowicie racji,
Że Hipcio się wywodzi prosto z arystokracji,
Więc jest przeżytkiem epoki i czymś w rodzaju kiksa
W muzyce, a znowuż w przyrodzie czymś w rodzaju archeopteryksa.

Hipcio ma wieczne zmartwienia i niepokoje wieczne,
Kiedy go gdzieś zapytają o pochodzenie społeczne,
"Rolnicze" - powiada przeważnie, stremowany przy tym niezmiernie,
"A jaki areał miał tatko?"

- Dwie...
- Dwie morgi?
- Nie... dwie gubernie...

Dźwigając więc od lat wielu piętno arystokraty,
Hipcio dostawał na ogół dosyć podrzędne etaty,
Zwłaszcza że staż naukowy także miał dosyć kiepski,
Osiemnaście lat w podstawówce i kurs tańca Braci Sobiszewskich,

A nazywał się Lubomirski Waldemar, co też było powodem bryndzy,
I na próżno się starał o zamianę nazwiska na Hryćko Dzyndzyk,
I w dodatku się ożenił pechowo z niejaką Pelagią Ciapą,
A następnie się okazało, że ona po tatku Rapaport,

A po matuli Ping-Piao, więc Hipcio zawył jak upiór
I zalał się z rozpaczy łzami, niszcząc zupełnie ubiór,
I naubliżał sam sobie, a raczej swojej mamusi,
I postanowił, że wreszcie sytuacja zmienić się musi,

I jął szukać nowej posady. I znalazł. A personalny
Znowu pod nos mu podsunął ankietowy formularz fatalny,
A Hipcio - ponieważ tę pracę ogromnie otrzymać chciałby ~
W rubryce "pochodzenie społeczne" wpisał prędziutko... "od małpy..."

Personalny przeczytał, następnie spojrzał z niejaką obawą
Na Hipcia, potem w instrukcję, o wreszcie rzekł:
- No cóż... brawo!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.