---

Kędyś w Polsce był przysiółek,
Wokół żyto i pszenica,
A w przysiółku był zaułek
Gdzie mieszkała cud-dziewica.

Piękna była już od dziecka
(bo przypadkiem miała dziecko)
I chodziła stale w kieckach
Z podhalańska-mazowiecko.

Ojciec kochał swoją córę,
Wciąż ją pieścił i przystrajał,
Aż raz kupił dla niej kurę
Co znosiła barwne jaja.

Wiele było stąd rwetesu,
Tłum zgromadził się pod progiem,
I przyjechał pan profesor
Co był znanym etnologiem.

Lat miał osiemdziesiąt z górą,
Siwa broda mu wyrosła
I zawołał: Kuro kuro,
znieś mi jajko! ... kura zniosła.

Długo patrzył naukowiec,
Wreszcie rzekł do asystentki:
- No no, sama pani powiedz,
Jakie kolorowe centki...

Aż się wokół mieni wszystko,
Całkiem jak u Renoira...
Czyżby się impresjonistką
Okazała kura stara?

Tu wyciągnął ekstra-mocne,
W dymu się pogrążył chmurach,
Myśląc, czemu wielkanocne
Jajka niesie zwykła kura?

lecz niedługo siedział solo,
Bo nadjechał na "Junaku"
Jeden znany ornitolog
Co rozumiał mowę ptaków.

Zaraz kurę zaczął badać
I przełamał jej opory:
-Proszę prędko odpowiadać
Skąd się wzięły te kolory?

Tak ją spytał w ciemnej sieni
Gdzie zapędził ją z podwórka,
A ta kura się rumieni
I w zmieszaniu skubie piórka,

Lecz pytana bez litości
Rzekła: - Serca mi nie rańcie...
To poniekąd grzech młodości
I wspomnienie po bażancie...

Był tu jeden taki bażant,
Kolorowy niby tęcza....
Cóż... dziewczętom się to zdarza,
Niech już pan mnie nie zamęcza...

I skłoniła się na progu
I pobiegła skubać kwiaty....
A na płocie zapiał kogut.
Bardzo dziwny. Bo rogaty....

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.