---

Halo, tu Festung Breslau!
Usilnie i desperacko
Wzywam na wszystkich zakresach
Główną Kwaterę Aliancką.
Wodzowie znakomici,
Spece od różnych broni,
Od wschodu jesteście kryci,
Polska się jeszcze broni.
Czekamy tu co dzień rano,
W południe i o zmroku
Na pomoc obiecaną
W trzydziestym dziewiątym roku.
Wznosimy bojowe okrzyki,
Od których przeciwnik cierpnie,
Nasze są Październiki,
Grudnie, a zwłaszcza Sierpnie,
Lecz trochę już mdleją nam dłonie
A trochę już mamy kota..
Kiedy wyjdziecie na koniec
Zza Linii Maginota?
Mówcie nam, żeśmy zuchy,
Że jakby co, to wy z nami,
A my na wasze podpuchy
Odpowiadamy czynami.
Na ustach wciąż mamy Honor,
Wierność, lub inny banał,
A Schleswick-Holstein z Aurorą
Wpływają tymczasem na kanał
I tabor gdzieś z tyłu pozostał
I wachmistrz na alarm trąbi
I bije się Gdańska Poczta
W łopocie strajkowych chorągwi
I trzyma się Westerplatte,
Chociaż obrońcy złorzeczą .
Bo pan Buch, bawiąc tu latem
Obiecał im przybyć z odsieczą.
Cóż, dzieje się zadość tradycji,
Znów trzeszczą kłamliwe przymierza.
I znów się bijemy dla fikcji
Do ostatniego żołnierza.
A kiedy już padnie Polska
I jej zdradzone sztandary,
Któż zgadnie, jakie to wojska
Przedefilują przez Paryż
I czyje na niebie Brytanii
Zawarczą eskadry złowieszcze?
Na razie się bawcie, kochani.
My tu walczymy.
JESZCZE.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.