Światem zaczęła rządzić jesień,
Topi go w żółci i czerwieni.
A ja tak pragnę — czemu, nie wiem —
Uciec pociągiem od jesieni.
Uciec pociągiem od przyjaciół,
Wrogów, rachunków, telefonów.
Nie trzeba długo się namyślać,
Wystarczy tylko wybiec z domu…
I wsiąść do pociągu byle jakiego,
Nie dbać o bagaż, nie dbać o bilet.
Ściskając w ręku kamyk zielony,
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle.
W taką podróż chcę wyruszyć,
Gdy podły nastrój i pogoda,
Zostawić ciebie, łóżko, szafę —
Niczego mi nie będzie szkoda.
Zegary staną niepotrzebne,
Pogubię wszystkie kalendarze.
W taką podróż chcę wyruszyć —
Nie wiem, czy kiedyś się odważę…
[6x:]
Wsiąść do pociągu byle jakiego,
Nie dbać o bagaż, nie dbać o bilet.
Ściskając w ręku kamyk zielony,
Patrzeć, jak wszystko zostaje w tyle.
Patrzeć, jak wszystko zostaje…
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 