W starym domu ciotki Emilii złe mieszka i czekanie się snuje po kątach. A w knajpie na rogu mówią, że nocą dziwny obcy do domu zagląda.
W starym domu ciotki Emilii jest półmrok i podłoga skrzypiąca w salonie. Na stole przy ogniu kula z kryształu, czasem ciotka przemówi coś do niej.
W starym domu ciotki Emilii jest kredens, a w nim wiersze o Bogu i Śmierci. Tuż obok w kopercie brudnej testament, który żąda spalenia tych wierszy.
W starym domu ciotki Emilii, na strychu śpiących ptaków wypchanych tkwi zastęp i miotła rozparta czeka, na której ciotka nocą szybuje nad miastem.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.