U prząśniczki siedzą jak anioł dzieweczki,
Przędą sobie, przędą jedwabne niteczki.
Kręć się, kręć wrzeciono, wić się tobie, wić!
Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić!

Jechał do Królewca młodzieniec z wiciną,
Łzami się zalewał, żegnając z dziewczyną.
Kręć się, kręć wrzeciono, wić się tobie, wić!
Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić!

Gładko idzie przędza wesołej dziewczynie,
Pamiętała trzy dni o wiernym chłopczynie.
Kręć się, kręć wrzeciono, wić się tobie, wić!
Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić!

Inny się młodzieniec podsuwa z ubocza
I innemu rada dziewczyna ochocza.
Kręć się, kręć wrzeciono, pękła wątła nić!
Wstydem dziewczę płonie, wstydź się, dziewczę, wstydź!

Pękła nić, wstydź się, wstydź
Pękła nić, wstydź się, wstydź
Pękła nić, a może nie pękła?
Pękła, wstydź się, wstydź.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.