---

Kiedy Niemen śpiewał to „Wspomnienie”,
Mieliśmy w kieszeniach dziewiętnaście lat,
Wstępowaliśmy do kawiarenek,
Gdzie nie było kolumn, co dawały czad,
Kwitły nam mimozy jak z Tuwima,
Słodko tak pachniało Cacao Choix,
A dziewczyna, co tam przychodziła,
Słów nie używała na literę K.

Troszeczkę żal wuzetek, ptysiów
I babiego lata,
Ciebie, co tak dzisiaj
Za chałturą latasz,
Mgieł, pajęczyn, liści, chwil, co zwiały w dal,
Też żal.

Troszeczkę żal siwego pana,
Co pił sok z porzeczki,
Deszczu i kasztanów
Z księżycowej ścieżki,
Choćby w workach pęczniał szmal,
Troszeczkę żal,
Troszeczkę żal.

W „Niespodziance”, gdzieś na MDM-ie,
Gdzie płomyczek świecy rzeźbił twoją twarz,
Kiedy Niemen śpiewał to „Wspomnienie”,
Łomot z dyskoteki nie zagłuszał nas.
Jesień krucha była tak i miła,
Pistoletu z sobą nie zabierał nikt,
A dziewczyna, co tam przychodziła,
Nie wlewała w siebie pięciu dużych piw.

Troszeczkę żal wuzetek, ptysiów
I babiego lata,
Ciebie, co tak dzisiaj
Za chałturą latasz,
Mgieł, pajęczyn, liści, chwil, co zwiały w dal,
Też żal.

Troszeczkę żal siwego pana,
Co pił sok z porzeczki,
Deszczu i kasztanów
Z księżycowej ścieżki,
Choćby w workach pęczniał szmal,
Tamtego żal,
Troszeczkę żal.

Dziś, gdy ręka drży mi przy goleniu,
A gdy wracam nocą, serce w piersi drży,
Kiedy Niemen śpiewa to „Wspomnienie”,
Znów mi się październik jak karmelek śni
I choć bajka dawno się skończyła,
Chętnie bym powrócił jeszcze jeden raz,
Bo dziewczyna, co tam przychodziła,
Nie pytała mnie o kokę ani hasz.

Troszeczkę żal wuzetek, ptysiów
I babiego lata,
Ciebie, co tak dzisiaj
Za chałturą latasz,
Mgieł, pajęczyn, liści, chwil, co zwiały w dal,
Też żal.

Troszeczkę żal siwego pana,
Co pił sok z porzeczki,
Deszczu i kasztanów
Z księżycowej ścieżki,
Choćby w workach pęczniał szmal,
Troszeczkę żal,
Tamtego żal,
Troszeczkę żal.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.