Z pierwszym promieniem zgasłym na niebie Ja z utęsknieniem już czekam ciebie Bo chociaż wiem, że przyjdziesz, lecz z obawy drżę Że zapomnisz mnie, że utracę cię
Zmierzch zapadł prawie, już cisza wszędzie Tylko po stawie płyną łabędzie I szary mrok osnuwa ten zaklęty park Pełen mych słów, miłosnych skarg
Ach, jak romantycznie Tak się spotkać skrycie wśród milczących drzew Ach, jak romantycznie Słyszeć serca bicie, ptasząt dźwięczny śpiew
I liczyć gwiazdy złote, i kukułki głos I wyznać swą tęsknotę, błogosławić los
Ach, jak romantycznie Czyż nie zaszeleści choćby jeden liść Ach, jak romantycznie Żeby zawsze razem tak przez życie iść
Spójrz, nawet srebrny księżyc, birbant stary Stłumił swój serdeczny śmiech W mroku starych drzewTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
