Idę ulicą,
Wokół ludzkie cienie,
Wciąż mnie zastanawia
Ich życiowe myślenie.
Dokąd oni pędzą,
Dokąd biegną wciąż?
Czego wciąż szukają,
I zrozumieć chcą?

Codzienności chwile
Dotykają ciągle nas,
A my wciąż myślimy nad tym
By zatrzymać czas.
Wredna paranoja,
Nie przestaje w twarz się śmiać.
Marnujemy czas
By go oszukiwać.

Cenne chwile swego losu,
W murach szkoły zostawiają.
Aby godną szansę znaleźć,
Wolność poświęcają.
Co dzień w pracy siedzą,
By im życie lżejszym było.
Chcieli by skorzystać,
Lecz młodości nie starczyło.

Codzienności chwile
Dotykają ciągle nas,
A my wciąż myślimy nad tym
By oszukać czas.
Wredna paranoja,
Nie przestaje w twarz się śmiać.
Marnujemy czas
By go oszukiwać.

Idę ulicą,
Wkoło ludzkie cienie.
Atmosfera umocniła,
W moim sercu wyciszenie.
Wokół tylko szare ściany,
Otaczają mnie.
Nie wiem czy już przyszłość,
Czy wciąż przeszłość jest.

Codzienności chwile
Dotykają ciągle nas,
A my wciąż myślimy nad tym
By oszukać czas.
Wredna paranoja,
Nie przestaje w twarz się śmiać.
Marnujemy czas
By go oszukiwać.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.