Ci ktorych oczy zwierciadlem ducha Ktorymi w siebie spogladac potrafia, Odnajda zaprawde siebie w mrokach Czerni z pochodnia kroczac.
Z mroku powstale wieczne bluznierstwo Z glebi naszego serca czarnego.
Ci ktorzy szukaja siebie w Odmetach mroku swiata tego Wybrancy tylko odnajda sens Wlasnego bytu naprzeciw zniewoleniu.
Ci ktorych krzyki donosnie gardza Prawda, bowiem dla nich samych Niezrozumiale znaczy strach Ci zatem szczezna od jadu swego.
W czelusciach mroku zaprawde Przepadna kreatury marne Albowiem sadza odmiennych a Samych siebie ujrzec nie potrafia. Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|