---

Był dzień pogodny ,który teraz z rzadka,
rozjaśniał mroki codziennych czynności,
ten dzień pamiętam,chora była Matka
dom mój nie czekał już na żadnych gości.


I przypomniałam grób dawnej Poetki,
już zapomniany jak wiersze w pamięci,
co w ciszy smutku nocą utonęły
i nie zostało nic z dawnych pieczęci.


tak wielki smutek przyszedł do mnie w gości,
i nie usłyszał słów twojej miłości,
i czarno wszędzie zrobiło się w świecie,
na złość wyzwolonej kobiecie.

ref.


A Lwów wciąż zmieniał historii koleje,
szukając śladów swojej tożsamości,
przeszłość się wespół z przyszłością zaśmieje,
nie widząc swojej wielkości.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.