---

Antolka ma szesnaście latek, ale robi damę,
Zamęcza mamę, że ma na sukni plamę.
Gdy raz na tańcujący wieczór miała iść Antolka,
To do kuzynka Bolka mówiła, płacząc, tak:

Ja nie mam co na siebie włożyć,
Choć mama mnie kokietką zwie.
No spróbuj mą szafę otworzyć.
To brudne, a tamto się rwie!

Ja nie mam co na siebie włożyć,
Popatrz, to po ciotce suknie dwie.
Ma Zosia przy pantoflach szpic -
Ja nie mam nic, ja nie mam nic!

Antolka ma dwadzieścia lat i męża ma bogatego,
Przy boku Stacha swego rozkosznie dni jej biegną.
Ma pełne szafy sukien, futer i koszulek nawał,
Lecz kiedy jest karnawał, na męża wpada zła:

Ja nie mam co na siebie włożyć,
To skandal, niesłychany krach.
No spróbuj mą szafę otworzyć,
Sto sukien, a każda jak łach!

Ja nie mam co na siebie włożyć
I wyglądam jak na wróble strach!
Kto winien, że wylewam łzy?
Ach, tylko ty! Ach, tylko ty!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.