Są piosenki intelektualne, które gardzą szarą prozą dnia, Rymy mają wiotkie, niebanalne, śmiało szukaj w nich drugiego dna Są piosenki piękno - duchy drżące, wyrzeźbione z blado-lila mgły Na pół senne, pół omdlewające, no więc są piosenki takie i…
I są piosenki, z których się żyje, siostry serdeczne, żony niczyje W walizce noszą sposób na życie i okulary ciemne o świcie Wloką się za mną w poranki mgliste, w dalekim mieście być za artystkę Na dworcach gubią spinki do włosów, cienką herbatę siorbią z termosów I mówią - ty się nie martw kochana, jeszcze ty rzucisz Łódź na kolana Na przekór wszystkim i mimo wszystko, jeszcze ty w Łomży zrobisz nazwisko
Patrzą na mnie oczy piwne, ciut podkrążone, chytro – naiwne, Marzeń nie kryje i łez nie kryje, przed piosenkami, z których się żyje
Nie sprzeciwiam się eksperymentom, subtelności w tekście nigdy dość, Lecz i nie mam nic przeciwko puentom, które prócz autora pojmie ktoś, Więc przerzucam tych piosenek masę, co to mają podtekst, drugie dno Po czym jak to mówią ruszam w trasę, i z walizką w ręku wracam do…
Do tych piosenek, z których się żyje, co piszą listy z małych stacyjek Nad zmiętą schylą się fotografią i bez miłości żyć nie potrafią Co już zdołały przeżyć niejedno i wszystkie prawdy książkowe bledną, Przy piosenkowych tych prawdach paru, rodem z ulicy, łożka i baru, W refrenie pierwszym nucą, że rzucił, w refrenie drugim, że jednak wrócił A na przygrywce szepczą do ucha, popatrz kochana jak naród słucha
Nieraz mam dosyć tych sióstr kochanych, To pełnych wiary, to załamanych, Lecz zawsze wracam, na łeb na szyję, Do tych piosenek, z których się żyjeTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
