Niby nic, tak sobie szedł
Szedł za nami gdzieś het
Aż na ławce siadł jak widz
I patrzył niby nic
Niby nic, a jednak coś
W głowie swej knuł ten gość
Kto mu kazał przy nas tkwić
I patrzeć niby nic?
Idź już, drogi panie
Rzuć to podrywanie
Nas nie schwytasz na nie
Idź już niby nic!
Niby nic, a jednak coś
Coś się za tym kryje
Uśmiech mu nie znika z lic
I patrzy niby nic
Niby nic, a czemu tak
Serce zaraz bije
Czy doprawdy musi bić
Przez takie niby nic?
Idź już, drogi panie
Rzuć to podrywanie
Nas nie schwytasz na nie
Idź już niby nic!
Niby nic, a cały świat
Sobą nam zasłonił
Kto mu kazał przy nas tkwić
I patrzeć niby nic?
Cóż to, drogi panie?
Niechże pan zostanie
Cóż za uciekanie
Stąd tak niby nic!
Kto mu kazał tak iść? (x3)
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
