Na wzgórzach Gruzji leży nocna mgła,
U moich stóp Aragwa szumi pienna.
Smutno i lekko mi. Tęsknota ma
Świetlana jest i ciebie pełna.
Ciebie jedynej! Smutkiem moich snów
Już się nie dręczę więcej i nie trwożę,
I serce płonie, serce kocha znów,
Nie kochać bowiem, nie kochać bowiem —
Już nie może, już nie może.
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 