---

"Dawno, dawno temu, był sobie mały sen.
Nie wiadomo, kto go wyśnił, a był on bardzo maleńki.
Mały sen pomyślał: Nie chcę tak po prostu zniknąć! Co mogę zrobić, by ludzie mnie zauważali?
Mały sen myślał i myślał, i w końcu wpadł mu do głowy pomysł:
Zwabię ludzi do swego wnętrza... i to oni stworzą dla mnie świat....!"

Ta, Pierwszą Alicją zwana, z mieczem w swej dłoni
Przedzierała się przez las w Krainie Czarów, i
Kto na drodze stanął jej to musiał zginąć wraz;
Tam, gdzie przeszła zostawiała krwi czerwony pas.

Właśnie Alicja ta, w lesie pełnym krwi
Uwięziona pośród drzew - pokutuje tam do dziś.
I choć ścieżkę co mieczem wycięła każdy zna
Ona sama w celi już całkiem zapomniana.

Ten, Drugą Alicją zwany, śpiewał wciąż pieśni
By zabawić cały lud z Krainy Czarów, i
Każdy dźwięk, który zaśpiewał w ciągu wszystkich lat
Złożył się na całkiem niemożliwy, dziwny świat.

Właśnie Alicja ta była tą od róż
Ktoś szalony strzelił, cóż - Alicja nie żyje już.
Tam, gdzie zmarła wykwitł przepiękny czerwony kwiat;
Choć nieżywy, to wciąż chłopca kocha cały świat.

Ta, Trzecią Alicją zwana, śliczna - co tu kryć;
Najpiękniejszą musiała w Krainie Czarów być.
Swym spojrzeniem uwiodła stu mężczyzn którzy jej
Zbudowali dziwny kraj w zaledwie jeden dzień.

Właśnie Alicja ta jest królową tu
Lecz opętał ją zły sen i nie jest tak piękna już.
Śmierci wystraszyła się jeden jedyny raz
I tak, choć przegnita, będzie rządzić po wszy czas.

Poprzez las, czerwoną drogą oni już szli
Pod różanym krzewem już herbatkę pili.
Do zamku zaproszeniem ucieszyli się:
Był to as koloru Kier.

Ci, Czwartą Alicją zwani, co podobni tak
Wyruszyli odszukać Krainę Czarów, w świat.
Choć mijali wiele drzwi to nie wiedzieli, że
Już w Krainie Czarów od dawna znajdują się.

Uparta starsza siostra i
Poważny młodszy brat jej
Najbliższi podobieństwem do Alicji prawdziwej

Już się nigdy nie obudzą ze swojego snu
Po Krainie Czarów będą błądzić dzień po dniu.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.