---

Czy pamiętasz, mój najmilszy, to miasteczko,
gdzie dawałeś mi kasztany i zawilce,
to miasteczko, co w pamięci twej, jak rylcem,
wyrzeźbione jest z ratuszem oraz z rzeczką?

Skarby świata tam rzucałeś mi do stóp
i pachniała perfumami mięta,
prowadziłeś mnie za miasto, tam gdzie grób,
grób nieznanego inteligenta.

Nieznany inteligent
tam leżał Bóg wie odkąd,
nie wiemy, co zostawił
ni wdowie, ni sierotkom.
Nieznany inteligent
podobno uczył w szkole,
nie wiemy, w jakim boju
za miastem cicho poległ.

On oczy miał zielone,
a zimą chodził w palcie,
paluszki lubił słone,
przechodniów trochę bał się.
Nabawił się kataru
jesienią wczesną jeszcze,
zaglądał też do baru,
jednego w całym mieście.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.