Syf ,bratobójcze wojny kto pisał ten scenariusz przez te mury tego teatru rozpadają się jak babki z piasku nie słychać wrzasku ulic spalonych ambicji ,głodujących dzieci, a najważniejsze strony Biblii zostały wyrzucone już na śmieci nadzieja na jutro jest już chyba nic nie warta puls zwalnia na bicie zdarzeń kolejną materię goni skandal scenariusz życia pewnie stracone życiorysy na pogubionych kartkach świecie , gdzie miłość to już fikcja literacka ja wciąż mam nadzieję, choć sam świata nie dam rady uleczyć nadzieja matka głupich dla dzieci tej planety cóż może jestem głupi i sory historia osądzi moje tętno, bo ja nigdy nie przestanę wierzyć w człowieczeństwo możesz mi zabrać pieniądze, mieszkanie wszystkiego mnie pozbawić ale masz w sobie miłość i nie dasz rady jej zabić mój scenariusz życia to oddanie dla sprawy jaką jest wiara w miłość, przyjaźń , wiara w ludzkość, bo jeśli nie ma w nas wiary to nie ma szansy na jutro
To nie mój scenariusz ale dopisuję didaskalia tutaj łzy to powódź niż tylko mała mżawka każdy z nas skończy tu w tunelu światła i nie ważne jaka jest tu ścieżka fabularna
To nie mój scenariusz ale dopisuję didaskalia tutaj łzy to powódź niż tylko mała mżawka każdy z nas skończy tu w tunelu światła i nie ważne jaka jest tu ścieżka fabularna
Dostojewski mówił ‘Świat rozliczy nas za zbrodnie ‘ a Eldo odtwarza jak spalone życia ogniem to ludzie ludziom zgotowali ten los pisała Markowska kiedy zapłonęło piekło niewidzialny atrament na czystych kartkach pożółkły ze starości a czas nie zwalnia brak perspektyw jak nawinął kiedyś Venal ludzi bez wartości walczących o emblemat w świecie gdzie nie widzialne granice mówią stop obieram własną drogę stawiam kolejny krok świat jest obojętny może jedna gra w społecznym parę zeszytów kartki wersy szanuję wartości nie widzę upadłych zasad kiedy pióro w scenariuszu zbyt szybko robi falstart z losem nie wygram jestem na to zbyt mały ale w moim scenariuszu nie brakuje w siebie wiary
To nie mój scenariusz ale dopisuję didaskalia tutaj łzy to powódź niż tylko mała mżawka każdy z nas skończy tu w tunelu światła i nie ważne jaka jest tu ścieżka fabularna
To nie mój scenariusz ale dopisuję didaskalia tutaj łzy to powódź niż tylko mała mżawka każdy z nas skończy tu w tunelu światła i nie ważne jaka jest tu ścieżka fabularna
Alkoholizm, narkomania, patologia, pióro autora wciąż nie stygnie w kolejnym scenariuszu, kolejny głos aktora milknie spójrz na radio, telewizję jeśli to jest przyszłość zabij mnie osobisty scenariusz pisany krwią zamiast atramentu, a życiorys w sercu nie graweruje ornamentu raczej ból, cierpienie brak perspektyw w kolejnych scenach , a pozostałości po poprzednich zżera nam gengrena cierpienia dla nas aktorów wszechobecnego teatru opisywanie diabelskich faktów codziennie pół świadków indywidualizm prowadzący do szaleństwa jak Mahbed by wyrwać się z tej sztuki złapałem za kartkę jedyne czego pragnę to uleczyć tą wielką krainę albo wygram tą wojnę albo w walce zginę kolekcjonuję chwilę rozdaję miłość każdy jest mym bratem bo choć dobroć już umarła prowadzę tu ostatnią krucjatę opiewany słońcem do końca tego blasku te dwie drogi to mój scenariusz

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.