---

Żyłem - jak pies
Uplotłem sam polubowny sznur
Każdego dnia, tysiące ran otwierały się
Opadam, zastygam, na nowo sam oddycham
Próbuję swego życia niechcianego przez świat

Ja niby głaz, niby czas zatrzymał się i umarł
Miliony spraw, nieważnych tak, a jednak ważnych - tak kopało dół
Na jego dnie miałem leżeć sam

Mów!
Mój kolejny raz, mów!
Naiwne lustro milczy - pełne słów
Mów!
Mój kolejny raz, mów!
Oto ja stoję tu, niby głaz

Mijają godziny, przekłute na lata,
Obrosłe powojem wymarłych dat
Obdarty ze złudzeń, umarły dla świata zastygam w bezruchu ja niby głaz.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.