Se l’aura spira tutta vezzosa, la fresca rosa ridente sta, la siepe ombrasa di bei smeraldoi d’estivi caldi timor non ha.
A balli, a balli, liete venite, ninfe gradite, fior di beltà. Or, che sì chiaro il vago fonte dall’alto monte al mar sen’va.
Suoi dolci versi spiega l’augello, e l’arboscello fiorito sta. Un volto bello all’omra accanto sol si dia vanto d’haver pietà.
Al canto, al canto, ninfe ridenti, scacciate i venti di crudeltà! Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.