Chyba nie potrafię dzisiaj stąd po prostu odejść,
zbyt dużo tutaj ludzi, których mam wciąż przy sobie,
Chociaż są też inni mylący wciąż pojęcia,
sprzedający wciąż przyjaźń, która nie jest do wzięcia.
Nie wiem czy idę zbyt szybko, czy świat mi ucieka,
a łzy wskazują drogę gdzie ktoś na mnie czeka.
Czasem czuję się sama, ale jest to normą dziś,
bywa tak, że nic nie układa się mi.
Płynie tysiące myśli, których nie poznasz,
przecież znam ten wzrok, kiedy znowu się oglądasz.
Te same myśli gniją wciąż na nowo,
nie mogę fiknąć, przecież dałam wam słowo.
Wiem przecież, że nie jestem w tym sama,
ale brak mi sił, gdy ciągle upadam.
Wiesz mam rodzinę, która mnie szanuje,
chociaż często sama nie wiem co czuję.

Nawet nie wiesz jak cholernie bolą te chwile,
gdy krótszy oddech zostaje gdzieś w tyle,
gdy ciało rozpada się na kawałki,
a jedynym rozwiązaniem pozostaje walczyć. / x2

Boli wciąż mnie to, że nie umiem dziękować.
Asa, który potęguje staram się schować .
Wciąż tonę w tym syfie, ale nadal umiem kochać .
Choć huragan myśli kumuluje pod nastrojach.
I chociaż nieraz miałam los tak blisko siebie,
uwierz wtedy łapało mnie zwątpienie,
a niepewność miała zbyt wielkie znaczenie
i w myślach już tkwiło to zapomnienie.
Nie myśl o tym, bo pogubisz się w domysłach,
nigdy życie gładkie, tego się nie domyślasz .
Są dni, gdy przed losem padam na kolana,
a ta chciwa duma nie ma nic do gadania.
Czasem chce wyjść stąd, uwolnić emocje,
bo też mam te chwile, gdy w smutku sama tonę .
I mówią mi, że kiedyś stracę wszystko.
Przepraszam was za to, że kreuję swoją przyszłość.

Nawet nie wiesz jak cholernie bolą te chwile,
gdy krótszy oddech zostaje gdzieś w tyle,
gdy ciało rozpada się na kawałki,
a jedynym rozwiązaniem pozostaje walczyć. / x2

Wiem, że te najgorsze chwile nauczyły mnie najwięcej
i że zbyt często w błędnym kole się kręcę.
Idąc często widzę ten ciemny krąg,
to ludzie, którzy pragną uciec stąd .
Oddalam się od nich, wiedząc, że mi się uda,
że to, że wyjdę cało to moja zasługa.
Może to jest przeznaczenie, nie wiem czy istnieją cuda.
Nie wiem czy to całe życie to nie pieprzona próba.
Jeśli chcesz, w godzinę przybliżę tu gwiazdy,
ale złap mnie za rękę, by iść w stonę konstelaty.
Spraw, by co dobre we mnie nie umarło,
bo sama nie wiem czy włądam dobra kartą .
Uwierz mam już wszystko, by spokojnie żyć
Mam bliskich i jego, jednak pochłania mnie dym.
Chyba czasem nie potrafię tego pojąć,
a myśli wciąż nieodwracalnie się gonią .

Nawet nie wiesz jak cholernie bolą te chwile,
gdy krótszy oddech zostaje gdzieś w tyle,
gdy ciało rozpada się na kawałki,
a jedynym rozwiązaniem pozostaje walczyć. / x 4

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.