---

Jest czwarta nad ranem, już kończy się grudzień.
List piszę do Ciebie: Czy dobrze się czujesz?
W New Yorku jest zimno, poza tym w porządku-
Muzyka na Clinton Street gra na okrągło.

Podobno budujesz swój własny dom
W głębi pustyni.
Od życia nie chcesz już nic,
Lecz musiałaś zachować wspomnienia.

A on do dziś kosmyk włosów ma Twych.
Wiem, że gdy dawałaś go mu,
myślałaś już o tym by zwiać.
Lecz niełatwo jest zwiać.

mmmmm...

Gdy tu byłaś ostatnio, wyglądałaś znów starzej.
Podniszczyłaś swój słynny niebieski prochowiec.
Do każdego pociągu wychodziłaś na dworzec,
aż wsiadłaś w ostatni i uciekłaś jak złodziej.

Dałaś memu mężczyźnie
Twego życia ledwie strzęp.
Nie jest już moim mężem,
ale twoim też nie.

Ciągle widzę Cię z różą w zębach, choć wiem,
że to tani był gest.
On zachwycił się nim
i Tobie spodobał się też.

mmmm...

Cóż mam Ci powiedzieć o siostro okrutna.
Nie wiem pisać czy nie?
Brakuje mi Ciebie, przebaczam od siebie,
to dobrze,
choć stało się źle.

A może byś tak tu wpadła
do niego lub do mnie.
Twój wróg sypia nadal twardo,
a on męczy się.

Ach dziękuję ci,
że wypędziłaś mu z oczu ten żal.
Ja wiedziałam, że musi być tak.
Nie starałam się więc.

A on do dziś kosmyk włosów ma Twych.
Wiem, że gdy dawałaś go mu,
myślałaś już o tym by zwiać.

Z poważaniem
Miłujący cię wróg.

mmmmm...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.