na schodach kościoła w greckim mieście
na wzgórzu, z którego nie widać już morza.
zamykali sklepy i boleśnie zgrabne dziewczyny o rysach
rozłupanych kamieni odjeżdżały czarnym nissanem terrano
dosączyć sjestę w jakimś łóżku.

na schodach kościoła była jeszcze godzina
do autobusu z widokiem na wymarłe miasto. za sobą
miałem kawę z lodami i adresy na pocztówkach, plac
kościelny wyglądający jak parking dla autobusów, oraz
trzydzieści dwa lata życia, z tego parę udanych. nauczyłem się już

czytać grecką cyrlicę i, niekiedy
wydawało mi się, że jestem mądry, a świat
słodko szeptał do ucha: nie ma się dokąd
spieszyć, nie ma się dokąd..., słuchałem go rzadko.

na schodach kościoła w greckim mieście czekałem
na twój powrót, było 15 minut do odjazdu
martwego miasta, i chciałem wierzyć, że tutaj,
w tym słońcu, czy w Łodzi, na schodach tramwaju
przychodzisz bo czekam, nie dlatego, że biegnę.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.