Pamiętam ten trzask, dźwięk syreny, krzyki ludzi
Moja matka, obok brat krzyczeli, żebym się obudził
Nie pamiętam niczego, mrok żył pod moimi powiekami
Krwi kroplami rysowany, kolorowany ranami
Przebieg zdarzeń, których prawie nie pamiętam
Tylko trzymająca moją dłoń pielęgniarki ręka
I jej słodki głos mówiący, bym nie odlatywał
Lecz ja już byłem daleko, moje oczy mrok zakrywał

Czy to początek snu, na chwile czy tylko na wieczność czy?
Czy to koniec czy początek, kres początku czy część końca?
Światło w tunelu – nadzieja mych ostatnich chwil
Przestaję żyć, zaczynam śnić!

Zagubiony między życiem a śmiercią
Czy to początek czegoś nowego?
Dobrego lub złego?
A może to koniec życia mojego…pięknego?
A może i świata całego?
Dlaczego właśnie ja?
Dlaczego?

Otwieram oczy, żadnych zysków i strat
Minęła ledwo chwila, a tak naprawdę parę lat
Nie ogarniam gdzie jestem, jakiś głos w podświadomości
Mówi „Jesteś nam potrzebny, by coś zrobić dla ludzkości”
Tylko jak mam teraz żyć, w tej rzeczywistości,
W której już mnie pogrzebano, gdzie powracam w samotności
Otrzymałem drugą szansę tylko jak ją wykorzystać
Kiedy ten metafizyczny świat zostaje w moich myślach

Czy to początek snu, na chwile czy tylko na wieczność czy?
Czy to koniec czy początek, kres początku czy część końca?
Światło w tunelu – nadzieja mych ostatnich chwil
Przestaję śnić, zaczynam żyć!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.