---

Wiesz, młodość jest neonem "Najlepsze napoje"
I napisem "Wstęp wzbroniony"
Czas wynagrodzić sobie to
Ukryty potencjał w każdym z nas jest
Ja swój schowam tak, żeby sczezł
Gdy legnie, nie chłoszcz jego zwłok

Bo wszystko, czego chcieliśmy
To mniej myśli
I zadań, zagadek mniej
Korkociąg wbijam w intencji
By spłoszyć inteligencję
I o laurach sen

Jestem tu po to, byś czuł się lepszy
Wampirze pocieszny
Co wdycha mój tlen
Wszyscy czujemy się wariatami
Gdy dorastamy
A niektórzy aż po dziś dzień

Riposta na ciągły zapytania znak
To lśniący wykrzyknik ze szkła
Choć on niestety ma też pewien garb
Dlatego mam nadzieję, że zginę
Jako zwykły adekwat abstynent
Lecz błądzi gdzieś dostawca na to szans

Rekompensata za obowiązki
Obelgi szorstkie
Odległość od gwiazd
Mogę codziennie
Przodkowie zapewne
Byliby dumni z moich rodzinnych wad

Chcesz, żebym zaczął giąć stawy w ogóle
To daj mi kubek
I niech będzie coś w nim
Zwracam sobie za debilne uśmieszki
Za zerwane niteczki

Ubodzy mali ludzie
Śnią o wielkim cudzie
Ubodzy ludzie wielcy
O małej butelce

Ubodzy mali ludzie
Śnią o wielkim cudzie
Ubodzy ludzie wielcy

Choć tak znaczymy niewiele
To tak nam dobrze tu
Nalejcie mi, przyjaciele
Zsuńmy się pod stół

Choć tak znaczymy niewiele
Tak dobrze nam teraz tu
Żegnajcie mi, przyjaciele
Zsuwam się pod stół

A jutro, jak po każdej podróży
Buty będę zniszczone miał błotem
To, co ludzie zwą marskością wątroby
Tak naprawdę jest śmiercią z tęsknoty

Choć tak znaczymy niewiele
To tak nam dobrze tu
Nalejcie mi, przyjaciele
Zsuńmy się pod stół

Choć tak znaczymy niewiele
Tak dobrze nam teraz tu
Żegnajcie mi, przyjaciele
Zsuwam się pod stół (x4)

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.