1. Hipochondria, znów mam te lęki, odstawiam leki, mój lek to dźwięki. Mam wątpliwości i nie jest okej, duszę w sobie myśli, pobudzam emocje. Chciałem rzucić to wiele razy, ale chyba kurwa nie mam żadnej szansy. Jestem sobą i to najważniejsze, znów czuję dreszcze, kiedy piszę wiersze. Unoszę się wysoko i nie widzę celu, zamiast tego mam masę problemów. Chyba znowu mam coś na sumieniu, bo pęka mi głowa i brakuje tlenu. Nie mam sił, odstawiam wszystko, nie chcesz mnie słuchać, to po prostu wyjdź stąd o, po prostu wyjdź stąd. Nachodzi wena to znowu piszę i właśnie wtedy nie czuję pustki. Myśli, emocje tylko na to liczę, siema Verter, już nie piję wódki. Tutaj gdzie jestem, niema powrotu, tutaj gdzie jestem, to niema już nic. Samemu sobie dotrzymujesz kroku i myślisz tu o tym, byle tylko żyć!
2. Sam już nie wiem, która godzina jest, ale coraz częściej mnie dopada stres. Robię te rapy, bo nic już tu nie mam, a moja dusza tu miejsca nie zagrzewa. Zrobię w końcu może coś lepszego, ale wtedy mogę się zwalić na start. Boże daj siłę na coś dobrego, bym nie musiał tego obracać, w żart. Mam lęki i stresy, wielokrotne i nie są jak rymy, bo przecież jak widać rzucam tutaj cały czas te proste. Moja poezja, może jest coś warta, ale miejsca nie widzę, przez teleskop hubble'a, o. Uciekam gdzieś choć nie widzę sensu i wiem, że nie wyjdzie mi to na dobre. Nie muszę stale szukać pretekstu, by robić coś na co mam ochotę.
Hipochondria, hipochondria.. Hipochondria.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
