Słońce na niebie, wróble zawsze w potrzebie
swym uśmiechem pozdrowić chcę.

Dzieciom z przedszkola, pani która je woła
tym uśmiechem ukłonię się.

Babcię rencistkę, która dobrze mnie zna
swoim uśmiechem zadziwię, wiem.

Żonę doktora i orkiestrę bez nut
uśmiech ucieszy też.

Szare pomniki i szczerbate chodniki
opromieni uśmiechu blask.

Lodów sprzedawcę, zakochanych na ławce
obdaruję na resztę dnia.

Księdzu w sutannie, który biegnie na mszę
znów uśmiechnięty przybędzie sił.

Grubej sprzątaczce, dwóm aktorom bez ról
uśmiech rozjaśni twarz.


Twoja radość wypełnia tak mnie,
rośnie we mnie i trwa.

Chociaż czasem to będzie przez łzy,
muszę innym ją dać.

Tyś każdemu przeznaczył swój dar,
bezcennego coś dał.

Panie dodaj nam sił, aby uśmiech Twój nieść
Błogosław nim cały świat.


Starym wspomnieniom, zapomnianym marzeniom
odkurzone uśmiechy dam.

Z małym urwisem, co po ścianach znów pisze,
uśmiechniętą maluje twarz.


Listonoszowi z torbą listów bez dna
Twe pozdrowienia z uśmiechem ślę.

Żonę doktora i orkiestrę bez nut
uśmiech ucieszy też.


Twoja radość...


Czterech kolarzy i w karetce lekarza
mocny uśmiech do przodu pcha.

Starą syrenkę pomaluje jak tęczę
uśmiechnięty ze sprayem punk.

Dziadkom co w parku w szachy grają co dnia
dziś roześmiany zaszumi wiatr.

Smutnej dziewczynie i aktorom bez ról
uśmiech rozjaśni twarz.


Twoja radość...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.