Bóg się rodzi — moc truchleje,
Pan niebiosów — obnażony!
Ogień krzepnie — blask ciemnieje,
Ma granice — Nieskończony!

[2x:]
Wzgardzony — okryty chwałą,
Śmiertelny — Król nad wiekami,
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.

Cóż masz, niebo, nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście swoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje.

[2x:]
Niemało cierpiał, niemało,
Żeśmy byli winni sami.
A Słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.