Nad miastem ciemno, ani żywej duszy.
Spod buta kot czmycha w noc.
I w karczmie pusto i cicho i dziw,
Gdzież to goście, pan Goldman, pan Szulc?
Nie ma tancerzy, milczy szałamaja
I do kielichów brak rąk.
Miast młodej welonu, mgły ścieli się szal.
Czyżby spóźnił się grajek na bal?


Zapalcie świece w każdym oknie niech
Szames bije w drzwi na trwogę.
Zapalcie świece, nasłuchujcie bo
Może przyjdzie szept od tamtych drzew.
Zapalcie świece, idźcie w każdy kąt
Od piwnicy aż po niebo.
Zapalcie świece, przed płomieniem świec
Pierzchnie każdy lęk, jaki jest.


Na ten czas grajek wzdrygnął się i zmalał.
Wnet trwoga poczęła go brać.
Widział pan Goldman, przyłapał pan Szulc
Gdy na młodą spozierał miast grać.
Pewnie wyklęli Żydka – muzykanta
Dadzą rózgi – wątpliwy to zysk!
Goldman za syna, bo nieśmiały syn,
Albo Szulc za córeczkę da w pysk.



Nie trwóż się chłopcze, zadmij w instrumenty.
Niechaj się bawi kto wart!
A jeśliś łajdak, choć Goldman czy Szulc,
Z tobą rychło zatańczy sam czart.
Jeśli ciemności w sercu nie rozjaśni
Ni jedna świeca, ni sto
Przyjdzie Goldmanom zapłacić za grzech
Przyjdzie Szulcom zapłacić za zło.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.