Kiedy nie chce się żyć, a za wcześnie umierać,
wtedy korek wyciągam z butelki,
zrzucam buty i odpinam szelki,
i powiadam: „Człowieku, jak potrafisz, tak se radź ... "

Złoci się ciepły piach, fala toczy się tępa,
i tubylcy mnie niosą na rękach,
a nad nami faluje piosenka
o miłości - że przeszła, ale przyjdzie następna.

Na marmurze, wśród palm, stoi pan gubernator,
spaśna świnia imperialistyczna,
a tubylka całuje go śliczna,
a on twarz ma znajomą - nie kto inny, lecz ja to!

A więc rządzę wśród wysp i się pastwię i znęcam
jak wypada na tym stanowisku,
a wieczorem mnie leje po pysku
ma tubylka - nie za to, lecz w ogóle jest jędza...

I znów nie chce się żyć, a za wcześnie umierać,
wtedy korek wyciągam z butelki,
zrzucam mundur (i znowu te szelki)
i rozmyślam jak żyć, żebym rad był... bom nie rad.

„Jesień idzie przez park", a w fotelu ktoś ziewa...
bardzo smutny i dosyć pijany...
I ten facet nie jest mi nieznany
bo to ja - zwykły ja - a pan Klenczon mi śpiewa...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.