Mkną donikąd różnych ras ludzie gdzieś ich goni czas z torebkami z walizkami, chodzą, biegną wyczerpani tak bez celu szybko mkną dzień za dniem, miesiąc, rok zamyśleni i zmęczeni płyną jak po niebie obłok
Czasem stanie ktoś na chwilę, by odpocząć trochę i zastanowić się czy warto pędzić po kres życia dni i popatrzeć wokół siebie kim się jest i co się ma i pomyśleć czy naprawdę siebie każdy dobrze zna siebie każdy dobrze zna
Mkną donikąd różnych ras ludzie gdzieś ich goni czas Już go mają coraz mniej, już jest krótszy życia bieg i nadziei nie ma już, meta życia jest tuż tuż nowy wyścig zacząć czas, wyścig śmierci czeka nas
Więc może zacząć żyć już czasTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
