---

1. Raz biedny malarz sobie żył,
co mały domek swój miał.
W aktorce zakochany był
i bardzo zdobyć Ją chciał.

Wiedział, że słabość ona ma
do pięknych kwiatów więc, on
na jedną kartę rzucił los,
sprzedał dobytek i dom.

Ref.
Milion, milion, milion białych róż,
z okna swego rankiem widzisz Ty.
Kto na tyle zakochany był,
tak szalony prezent zrobił Ci? (x2)

2. Widzisz za oknem biały plac,
myślisz, że to jeszcze sen.
A milion róż niczym mgła
ściele się pod okno twe.

Myślisz, że ktoś z wyższych sfer
Zaimponować Ci miał.
Trwoni pieniądze lecz, Ty
nie dasz Mu tego co by chciał.

Ref.
Milion, milion, milion białych róż,
z okna swego rankiem widzisz Ty.
Kto na tyle zakochany był,
tak szalony prezent zrobił Ci? (x2)

3. Krótki ten romans był bo
Nocą Ją pociąg zabrał stąd
Malarz stał niemy jak słup
Pośród miliona zwiędłych róż

Gdy całkiem zeszedł na psy
Wzbudził pogardę i śmiech
Bo wciąż o jednym dalej śnił
Znów milion róż kupić jej

Ref.
Milion, milion, milion białych róż,
z okna swego rankiem widzisz Ty.
Kto na tyle zakochany był,
tak szalony prezent zrobił Ci? (x2)

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.