Światło pogrzebało czas Bezsenność okryła me powieki Tysiące lat znaczą mą twarz Zaklętą w dziejów kres daleki W głębię nieśmiertelnych Słowiańskich serc
Jeszcze raz srebrzą się Ostrza tnące, milczące rany me Jeszcze raz wzywam gniew Nienawiścią płonących, dziki śpiew
Poznałem piękna dreszcz Myśl przejmujący jak tęskny żal Którego jedna kropla Mogła by topić hartowną stal
Gdziekolwiek śmierć prowadzi nas Na skrzydłach czarnej melancholii Poza krąg światła, poza krąg gwiazd Wciąż nie pozwala nam zapomnieć
Jak gorzki jest wspomnienia smak Chwil dawno już minionych Jak wielką siłą, która wciąż pcha Naprzeciw falom trwogiTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
