Metr pięćdziesiąt, blond włos
Trzydzieści miał lat
Kobiety wciąż brak
Ja poznam szczupłą
Miłą, młodą
Obdarzoną urodą
Jakiej innym brak

Tak sobie czekał
Aż pewnego dnia
Dźwięk komórki rozbrzmiał
Pierwszy raz od 3 lat
To była ona
Rozwódka napalona
Doświadczona żona
Jakiej szukał od lat

Jeszcze raz powiedz, że to szczęście
Ja czuję, że odżyję znów

Tak zamieszkali
Nim jeszcze się poznali
Nowonarodzony
Oddał wszystko, co miał
Lecz ona
Rozwódka napalona
Kiepska z niej żona
Chciała odkrywać świat

Piła i ćpała
Na boku się ruchała
Przez jego wzrost
Nie wychodziła z nim
A w łóżku nocą
Gdy objął ją nagrzany
Ona tak pijana
Nie mogła nic mu dać

Walił konia gdy tylko poszła spać
To plastelina
Plastelina

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.