Tak niedawno był maj, byliśmy tak szczęśliwi, uśmiechnięci i tkliwi — któż te dni znów ożywi? Chłodną rękę swą daj, spójrz mi w oczy i powiedz, czy mnie kochasz — ja wiem, to jest złudą i snem.
Jesienne róże, róże smutne herbaciane, jesienne róże są jak usta twe kochane. Drzewa w purpurze ostatni dają nam schron, a serca biją jak dzwon, na jeden ton.
Jesienne róże szepczą cicho o rozstaniu, jesienne róże mówią nam o pożegnaniu. I w liści chmurze idziemy poprzez park głusz, jesienne róże więdną już.
Ty nie kochasz mnie już, tak jak dawniej to było, całą uczuć swych siłą, to się wczoraj skończyło. Dzisiaj więdnie wśród róż nasza miłość gorąca — zanim zwiędnie jak kwiat, pozwól odejść mi w świat.
Jesienne róże, róże smutne herbaciane, jesienne róże są jak usta twe kochane. Drzewa w purpurze ostatni dają nam schron, a serca biją jak dzwon, na jeden ton.
Jesienne róże szepczą cicho o rozstaniu, jesienne róże mówią nam o pożegnaniu. I w liści chmurze idziemy poprzez park głusz, jesienne róże więdną już.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
