[I.] Nawet chyba nie wiesz jak nie lubię tego miejsca, Gdzie nie mieli za co żyć, to posprzedawali serca, Tu wwierca się pętla w szyję, a morderca, Podstępnie snuje plan, no a świat go w tym utwierdza,
Że trzeba nas zgnoić i można napchać kieszeń, Na ulicy ankieterzy stale pytają o pesel, Banki dają szanse, policja? Palec boży, Konsumuj, bądź posłuszny, wzorce łatwo jest odtworzyć,
Uwolnij swoją złość, wyjdź i trzaśnij drzwiami, Chcą nas sztucznie podzielić, a jesteśmy tacy sami, Ogromnie wkurwieni, do cna oszukani, Niech płoną te szmaty, co ludzi mają za nic,
I nie daj się wciągnąć w ich chore układy, Akademicki spór i utopijne rady, Rozwiązanie leży często pod Twoimi nogami, Kłótnia przyciemnianych szyb z chodnikowymi płytami.
[BRDG.] Nie powiem Ci co jebać, a za czym masz stać murem, Chciałbym tylko uświadomić, że dla nich jesteś szczurem, To proste? Banalne? A kiedy ostatnio krzyknąłęś "nie"?
[II.] Narkotyki takie złe, a alkohol to kultura, Rdzennie polska, wysokoprocentowa pusta bzdura, Bo otwarta świadomość może stanowić zagrożenie, Lepiej sprzedawać cierpienie, a upokorzenie,
Spadnie na syna, córkę, matkę Twoich dzieci, Wolę poszerzyć zmysły niż coś od rzeczy bredzić, Wtedy jestem niebezpieczny, bo dostrzegam głupotę, Zero siedem, a zabawkę dla bachora kupi potem, Głupia kurwa!
[REF.] I jeśli chcesz możemy uciec stąd, Zostawiając po sobie tylko zgliszcza, Nie ma powrotu, bo już spłonął nasz dom, I tak było mi wstyd, wiesz, do niego się przyznać.
[BRDG. II] Wieczorem pomyśl, co przyniósł Ci ten dzień, Nauczył czy ogłupił, ucieszył czy zasmucił, Rano, kiedy otwierasz oczy, powiedz mi czy wiesz, Czeka Cię triumf, czy ktoś Cię znowu zmusi, powie,
Pracuj dla wroga, Żryj zatruty pokarm, Pierdol swoją własność, Po prostu gnij, Oddaj im pot, Przehandluj łzy, Podaruj twój czas.
[III.] Muszę się ukrywać, bo władza chce mnie zabić, Miesza odbiorcom w głowach przez co ci chcą żebym krwawił, Jesteśmy wirusem każdego środowiska, Jak trucizna, prawda o palantach kipi w naszych pyskach,
Możesz mnie nie lubić, nie umiesz ignorować, Bo swoją całą siłę ulokowałem w słowach, Jeśli stracimy kontakt, dlaczego? Nie pytaj, Dzisiaj ludzie potrafią wbrew swej woli nagle znikać,
Nie chodzi o parlament, tam są tylko marionetki, Sam się na tym przejechałem, no a teraz będą wściekli, Te wszystkie puste chuje, zakleszczone w molochach, Biznesowy język nigdy nie dopuszczał słowa "kocham",
Nie pakuj mi poglądów, w które tak głęboko wierzysz, Spolaryzowaną masą można rządzić jak należy, I pluję na ryj tym, co fałszywi i obłudni, Najpierw jesteśmy furią dopiero potem ludźmi.
[REF.] I jeśli chcesz możemy uciec stąd, Zostawiając po sobie tylko zgliszcza, Nie ma powrotu, bo już spłonął nasz dom, I tak było mi wstyd, wiesz, do niego się przyznać.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
