Liljublóm sem að leit sólu mót Á lífsins morgni var í burtu hrifið slitið óvænt upp af sinni rót Ekkert finnst þar síðan nema grjót
Aftanstund og örlítill þeyr Í eyra mér er hvíslað dimmum rómi: Lætur eftir sig, það líf, sem deyr lítið skarð í hópinn, ekki meir.
Hjálpar alltaf að Eiga í sínum hjartastað ljóselska minning ljúfa
Sorgin er ein á yfirferð Ótti af henni mannfólkinu stendur hún er bæði köld og viðsjárverð og velur ekki neina sáttagerð
Liljublóm sem að leit sólu mót Á lífsins morgni var í burtu hrifið slitið óvænt upp af sinni rót Ekkert finnst þar síðan nema grjót
Hjálpar alltaf að Eiga í sínum hjartastað ljóselska minning ljúfaTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.